(nie cienki)

См. также в других словарях:

• cienki bolek — Ktoś przeciętny, mało znaczący, lub nie nadający się do czegoś Eng. A mediocre, insignificant, or ineffectual person; a mediocrity or failure …   Słownik Polskiego slangu

• igła — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. igle; lm D. igieł {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} służący do szycia cienki, zwykle stalowy, zaostrzony z jednej strony pręcik różnej długości, mający na grubszym końcu mały… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szpilka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. szpilkalce; lm D. szpilkalek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ostro zakończony cienki metalowy pręcik z niewielką główką, służący do przypinania czegoś lub w przypadku wykonania… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …   Słownik języka polskiego

• głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny …   Słownik języka polskiego

• włos — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. włossie {{/stl 8}}{{stl 7}} nitkowaty zrogowaciały wytwór naskórka człowieka i innych ssaków tkwiący trzonem w skórze i wystający z niej na różną długość; składnik owłosienia, przede wszystkim głowy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• piszczeć — ndk VIIb, piszczećczę, piszczećczysz, piszcz, piszczećczał, piszczećczeli pisnąć dk Va, piszczećnę, piśniesz, piśnij, piszczećnął, piszczećnęła, piszczećnęli, piszczećnąwszy 1. «wydawać ostry, cienki, przenikliwy głos, dźwięk; odzywać się… …   Słownik języka polskiego

• wysoki — wysokiocy, wyższy 1. «mający wymiar pionowy większy niż przeciętny dla danej grupy przedmiotów; mający duży wzrost» Wysoki mężczyzna. Wysoki dom. Wysokie drzewa, kominy, wieże. Wysoka fala. Wysoki poziom wody. Wysoki brzeg rzeki. Wysokie zaspy …   Słownik języka polskiego

• mysi — «dotyczący myszy, właściwy myszy» Mysia nora. Mysi kolor. ◊ Ktoś rad by, wolałby itp. (ze strachu, wstydu) wejść, schować się, skryć się w mysią dziurę «ktoś tak się boi, wstydzi, że wolałby się ukryć, nie być widzialnym» ◊ żart. Mysi ogonek… …   Słownik języka polskiego

• płyta — ż IV, CMs. płycie; lm D. płyt 1. «bryła ograniczona dwiema równoległymi płaszczyznami, której grubość jest znacznie mniejsza od pozostałych wymiarów; płaski, cienki, zwykle foremny blok kamienia, betonu, szkła, metalu itp., stosowany m.in. w… …   Słownik języka polskiego

• pień — m I, D. pnia; lm M. pnie, D. pni 1. «wieloletnia zdrewniała łodyga drzewa osiągająca zwykle znaczną wysokość i grubość; stanowi kolumnę, na której wspiera się korona drzewa oraz łączy koronę z korzeniami» Cienki, potężny, smukły, strzelisty,… …   Słownik języka polskiego